مسلمان همان گونه كه باید به اخلاق نیكو و زیور باطن آراسته باشد، شایسته است از ظـاهـرى پـاكـیـزه و زیـبـا نـیـز برخوردار باشد. مكتب انسان ساز اسلام به ما این گونه آموخته است كه خداوند سرمنشاء و منبع لایزال پاكیزگى و نظافت است و مسلمان نیز باید خـود را بـه صـفات جمال و جلال الهى آراسته سازد و جسم و جان خود را آراسته و پاكیزه گرداند. از آنجا كه آیت الله العظمى سید على قاضى طباطبایى فردى بسیار متعبد و مقید بـه انـجـام مـسـتـحـبـات و تـرك مـكـروهـات بـودنـد و نـیـز یـكـى از شـرایـط وصول به قرب حق تعالى را رعایت آداب ظاهرى مى دانستند، در رعایت پاكیزگى ظاهرى نـیز كوشا بودند. شیخ مسلم جابرى ، ادیب و شاعر و یكى از واعظان مشهور نجف اشرف ، در نـخـسـتین دیدار خود با مرحوم قاضى متوجه همین نكته مى شود و در توصیف ایشان چنین مى گوید:
سیدى خوش قامت ، با انگشتهایى حنایى … عمامه كوچكى بر سر بسته بود و لباسهاى سـفـیـد بـر تـن داشـت … در حین راه رفتن ، سرش را فقط به زمین انداخته بود و لبهایش حـركت مى كرد؛ گویا مشغول ذكر بود؛ عربى را به آسانى تكلم مى كرد ولى لهجه اش تـركـى بـود؛ خلاف عادت علما و طلاب نجف ، لباسهاى نظیف و تمیز پوشیده بود، همراه با كفشهاى مرتب .
در ایـن مـورد، مرحوم سید هاشم حداد، شاگرد مبرز آیت الله قاضى نیز خاطره اى از ایشان نـقـل فرموده اند كه آن را از زبان مرحوم آیت الله سید محمد حسین حسینى تهرانى مرور مى كنیم . ایشان مى فرمایند:
یـك بـار دوغ را كـه در داخـل لیـوان بـود و یـخ ریـخـته بودم براى آنكه خنك شود و به ایشان (مرحوم حداد) بدهم ، با انگشت مسبحه (سبابه ) به هم زدم . ایشان آن را نخوردند و فرمودند: با قاشق به هم بزن ! دست چه بسا آلوده است . سپس فرمودند: عین این جریان میان من و مرحوم آقا (آیت الله قاضى ) واقع شد و ایشان یك روز كه به كربلا مـشـرف شـده بودند، در دكان من تشریف آوردند. من هم براى ایشان دوغ درست كرده و در آن یـخ ریـخـتـم . چـون بـا انـگـشت به هم زده تا تقدیم حضورشان كنم ، از خوردن استنكاف نموده و فرمودند: با انگشت به هم نزنید.

عظمت و مقام توحید:

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21