مـرحـوم اسـتـاد قـاضـى - رضـوان الله علیه - روایتى غریب درباره فواید جوع بیان مى فـرمـود و مـحـصـلش آنـكـه در زمان انبیاى سلف ، سه نفر رفیق گذرشان به دیار غربت افـتـاد. شـب فـرا رسـیـد؛ هـر یـك بـراى تـحـصـیل غذا به نقطه اى متفرق شدند؛ لیكن با یـكدیگر میعاد نهادند كه فردا در وقت معین در آن میعادگاه یكدیگر را ملاقات كنند. یكى از آنها میهمان بود و دیگرى به میهمانى شخصى در آمد و چون سومى جایى نداشت ، با خود گـفـت : بـه مسجد مى روم و میهمان خدا مى شوم و تا صبح در آن جا به سر برد و هم چنان گرسنه باقى بود. صبحدم ، در میعاد خود، هر سه نفر حضور یافتند و هر یك سرگذشت خود را بیان كردند. از جانب خداى تعالى ، به نبى آن زمان وحى رسید كه به آن میهمان ما بگو: ما میهمانى این میهمان عزیز را قبول كردیم و خود میزبان او شدیم و براى او در صـدد تـهـیـه بـهـتـریـن غـذاهـا بـرآمدیم ، لكن در خزانه غیب خود تفحص كردیم ، بهتر از گرسنگى غذایى براى او نیافتیم . فواید آیات قرآن و دعا از زبان آیت الله قاضى
دعـا، سـپـر مـؤ مـن ، اسـلحـه پیامبران علیه السلام ، ستون دین ، نور آسمان و زمین ، كلید نـجـات و گـنـجـیـنـه رسـتـگـارى اسـت . قرآن كریم مؤ منان را به دعا كه عبادتى بزرگ ، بلكه روح همه عبادتهاست دستور داده ، مى فرماید:
ادعـونـى اسـتـجب لكم ؛ ان الذین یستكبرون عن عبادتى سیدخلون جهنم داخرین (غافر: 60)؛ مرا بخوانید كه شما را اجابت مى كنم ؛ همانا به زودى كسانى كه با تكبر از عبادت من سرباز مى زدند، با خوارى داخل جهنم خواهند شد.
در روایات ، افزون بر بیان اهمیت این امر، آثار و فوایدى نیز براى بعضى از ذكرها و دعـاهـا و نیز خواصى براى برخى از آیات قرآن كریم ذكر شده است تا مؤ منان را هر چه بیشتر تشویق نماید و نیز به آنان بیاموزد كه هیچ جنبشى و هیچ اثرى از هیچ موجودى در جـهـان هـسـتـى صـادر نـمـى شـود، مـگـر آنـكـه تـحـت اراده و نـفـوذ خـداونـد قـادر متعال است و مؤ من باید در هر حال ، در سختى و آسایش و فقر و ثروت ، همواره اراده او را نافذ بداند و خود را تحت سلطه آن موجود برتر و عالى بداند.
در مـیـان تـعلیمات مرحوم آیت الله العظمى قاضى نیز به چنین مواردى برمى خوریم كه گـویـاى احـاطـه بـسـیـار ایشان بر آیات و روایات و نیز تعبد آن حكیم فرزانه و تمسك شـدیـد آن عارف یگانه به ریسمان محكم قرآن و عترت مى باشد. استاد سید حسن قاضى طباطبایى ، فرزند مرحوم قاضى ، در یادداشتهاى خود به نمونه هایى اشاره فرموده اند كه جا دارد با بیان آنها این اوراق را متبرك و نورانى سازیم:

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21