❣️شاهکار زندگی چيست؟

? اين که در ميان مردم زندگی کنی ولی هيچگاه به کسی زخم زبان نزنی…
#دروغ نگویی…
کلک نزنی و سوء استفاده نکنی…

? نیازی ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ “ﺗﺤﻤﻞ” ﮐﻨﻴﻢ ،
ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ “ﻗﻀﺎﻭﺕ ” ﻧﮑﻨﻴﻢ…

? ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍی “ﺷﺎﺩﮐﺮﺩﻥ” يکدﻳﮕﺮ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﻴﻢ ،
ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻬﻢ ” ﺁﺯﺍﺭ ” ﻧﺮﺳﺎنيم…

? ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ “ﺍﺻﻼﺡ” ﮐﻨﻴﻢ ،
ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻪ “ﻋﻴﻮﺏ ” ﺧﻮد ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ…

? حتی ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،
ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ “ﺩﺷﻤﻦ” ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ…

? ” ﺁﺭی، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ زندگی کردن شاهکار است… “

از_ارتشهای_بزرگ_نترسید❌❌
چراکه_کل_هستی_سپاهِ_اهل_بیت_است

?سپاه امام هادی(علیه السلام)و سپاه متوکل عباسی!

?متوكل عباسى مى كوشيد با اتكاء بر نيروى نظامى خويش مخالفانش را بترساند.

به همين جهت ، يك بار لشکر خود را كه به نود هزار تن مى رسيد،دستور داد كه توبره اسبها را از خاك سرخ پر كنند و در صحراى وسيعى ، آنها را روى هم بريزند.

⚡️سربازان به فرمان متوكل عمل كردند و از خاك هاى ريخته شده ، تپه بزرگ به وجود آمد، كه آنرا تپه توبره ها ناميدند.

?متوكل بر بالاى تپه رفت و امام هادى عليه السلام را به نزد خود فراخواند و گفت :
شما را خواستم تا لشکر مرا تماشا كنى!

? به علاوه ، او دستور داده بود همه ، لباس هاى جنگ بپوشند و سلاح بر گيرند و با بهترين آرايش و كاملترين سپاه از كنار تپه عبور كنند.

✅منظورش ترسانيدن كسانى بود كه احتمال مى داد بر او بشورند و در اين ميان بيشتر از امام هادى عليه السلام نگران بود كه مبادا به پيروانش ‍ فرمان نهضت عليه متوكل را بدهد…

?حضرت هادى عليه السلام به متوكل فرمود
- آيا مى خواهى من هم سپاه خود را به تو نشان دهم ؟

?متوكل پاسخ داد
- آرى !
✨امام دعايى كرد! ناگهان ميان زمين و آسمان از مشرق تا مغرب از فرشتگان مسلح پر شد..

⚡️خليفه از مشاهده اين منظره غش كرد! وقتى كه بهوش آمد،
? امام_هادى عليه السلام به او فرمود:
- ما در كارهاى دنيا با شما مسابقه نداريم ما به كارهاى آخرت (امور معنوى ) مشغوليم ، آنچه درباره ما فكر مى كنى درست نيست.

?بحارالانوار،ج 50،ص154

دوستان گرامی از این پس ان شاءالله برداشت و خلاصه ای از کتب مطالعه شده خدمت شما سرورانم ارائه می‌شود.

کتاب: جوان و انتخاب بزرگ (نویسنده اصغر طاهر زاده)

بخش اول: جوان و انتخاب بزرگ

نکاتی که به ذهن بنده رسید بدین شرح می باشد.
دوستان ارجمندم: لازمه و مقدمه ی عمل انسان تفکر است. بدین صورت که قبل از شروع هر عمل و هر هدفی ما باید تمام جوانب (اعم از راه و ابزار و توان و انرژی و و وقت و…) را بسنجیم بعد در این راستا اقدام بکنیم . اگر بدون توجه به این موارد فقط کار کنیم؛ نتیجه فقط استهلاک خودمان است.
نکته دوم: روحیه انسان را انتخاب هایش مشخص می کند که این نشان دهنده ی میزان اهمیت انتخاب است؛ انتخابی که در سن جوانی حائز اهمیت می باشد؛ دورانی که به عنوان جدی ترین دوران زندگی انسان به حساب می آید…
بنابراین جوان کسی است که انتخابی بزرگ و عمیق انجام بدهد انتخاب واقعی که در سن پیری روحیه ی جوانی خودش را حفظ کند…
حال این جوان چه انتخابی انجام بدهد : انتخابی متناسب با وسعت و حقیقت انسان که تا ابدیت هست؛ چرا که روح و جان او اصل است نه بعد مادی او. حال اینکه چطور می توانیم انتخاب ابدیت داشته باشیم از طریق شریعت و ایدئولوژی الهی. که این دین جوابگوی نیازهای دنیوی و هدایت گر بعد ابدی انسان می باشد.
پس درنتیجه ما بدنبال راه حل هستیم: که مصداق آن مومن واقعی است: او کسی است که بتواند در جوانی انتخاب ابدی خود را داشته باشد که در این راه شریعت را برای رسیدن به این طریقت انتخاب می کند.
نکته ی پایانی:  لازمه ی رسیدن به این انتخاب (حیات ابدی) داشتن سلامتی جسمانی و روحانی است؛ جسم سالمی که به عنوان ظرفی است که روح متعالی پرورش بدهد.

?منزلت و مقام اهلبیت علیهم السلام را بشناسیم.

? حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليهم حكايت فرمايد:
❤️امام حسن مجتبى عليه السلام از مدينه با پاى پياده ، عازم مكّه معظّمه گرديد؛ و چون با پاى برهنه راه را مى پيمود، پاهايش آسيب ديده و متورّم شد، به طورى كه در مسير راه به سختى قدم برمى داشت ، به حضرت پيشنهاد داده شد كه چنانچه سوار شوى ناراحتى پاهايت برطرف خواهد شد.
حضرت فرمود:
?خير، من قصد كرده ام كه پياده بروم ؛ و سپس افزود: همين كه به اوّلين منزل برسيم ، مردى سياه پوست وارد خواهد شد و او روغنى همراه خود دارد كه براى ورم و ناراحتى پا مفيد و درمان كننده است ؛ پس هنگام دريافت روغن هر قيمتى را كه گفت قبول كنيد.
بعضى از همراهان حضرت گفتند:
? ياابن رسول اللّه ! در اين نزديكى منزلى نيست كه كسى بيايد و روغن بفروشد؟!
امام عليه السلام فرمود:
? چرا، منزل نزديك است و روغن فروش نيز خواهد آمد.
و چون مقدار مسافتى كوتاه به راه خود ادامه دادند، به منزلى رسيدند؛ حضرت فرمود: در همين منزل استراحت مى كنيم .
?در همين بين ، مردى سياه پوست وارد آن منزل شد، همراهان حضرت از او تقاضاى روغن براى ناراحتى پا كردند؟
آن مرد گفت :
?روغن براى چه كسى مى خواهيد؟
پاسخ دادند:
❤️براى امام حسن مجتبى فرزند اميرالمؤ منين علىّ عليهماالسلام مى خواهيم .
مرد سياه پوست گفت :
? من بايد خدمت آن حضرت شرفياب شوم و خودم روغن را تحويل ايشان دهم .
روغن فروش بر حضرت وارد شد، سلام كرد و عرضه داشت :
? ياابن رسول اللّه ! من غلام شما هستم ، اين روغن در اختيار شما باشد و من در ازاى آن چيزى نمى خواهم ، جز آن كه تقاضامندم از خداوند متعال بخواهيد تا فرزندى پسر، دوستدار شما اهل بيت رسالت ؛ و نيكوكار به من عطا گرداند؟
امام مجتبى عليه السلام روغن را گرفت و به او فرمود:
?به خانه ات بازگرد؛ مطمئن باش كه خداوند فرزند پسرى به تو عطا خواهد نمود؛ و سپس پاهاى مبارك خود را با آن روغن ماساژ داد و ناراحتى ورم آن كاملاً خوب و برطرف گرديد.
?امّا مرد سياه پوست ؛ چون به منزل آمد، ديد همسرش نوزادى پسر، صحيح و سالم وضع حمل كرده است ، پس بسيار خوشحال شد و به سمت امام حسن مجتبى عليه السلام بازگشت ؛ و چون به آن حضرت ملحق شد تشكّر و قدردانى كرد.

?منابع، مدينة المعاجز: ج 3، ص 246، ح 868، بحار الا نوار: ج 4، ص 324، ح 3، به نقل از خرايج و جرايح مرحوم راوندی
?الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

✅چهار طنز قدیمی و درس آموز: 

?خوردن هسته خرما
حضرت رسول صلی الله علیه و آله و حضرت امیر علیه السلام مشغول خوردن خرما بودند و پیامبر صلی الله علیه و آله هر خرمائی كه می‌خورد، هسته‌اش را به طور پنهانی در مقابل حضرت امیر علیه السلام قرار می‌داد.
وقتی خرما تمام شد ـ و هسته‌های زیادی جلوی حضرت علی علیه السلام جمع شد و مقابل پیامبر صلی الله علیه و آله هیچ خرمائی نبود ـ حضرت رسول صلی الله علیه و آله به شوخی فرمودند: «مَن كَثُرَ نَواهُ فَهُوَ أَكُولُ» یعنی: هر كس كه هسته بیشتری جلویش جمع شده، پرخور است.
امیرالمؤمنین علیه السلام عرض كرد: «مَن أَكَلَ نَواهُ فَهُوَ أَكُولُ» یعنی: هركس كه هسته‌ها را خورده، پرخور است. (1)
?خلاصی از پادرد
پیامبر صلی الله علیه و آله در جمع اصحاب و انصار نشسته بودند و پای مباركشان خسته شده بود؛ ولی با توجه به حیا و ادب بسیار بالایی كه داشتند، پای مبارك را دراز نمی‌كردند. پس از گذشت لحظاتی، یك پایشان را دراز كردند و از حاضران پرسیدند: «این پای من، به چه چیزی شبیه می‌باشد؟»
هر یك از حضّار، به مقتضای ذوق و سلیقه خود، تشبیهاتی كردند و پیامبر هیچ یك را نپذیرفت. گفتند: «یا رسول اللّه! خودتان بفرمایید كه پای مباركتان شبیه به چیست؟»
حضرت، تبسمی كرده و پای دیگرشان را نیز دراز نموده و فرمودند: «آن پای من، به این پای من شبیه می‌باشد.‌» (2)
?«لا» و «لنا»
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به همراه ابوبكر و عمر كه در طرفین حضرت بودند، قدم می‌زدند. عمر گفت: «یا ابالحسن! أنت بیننا كالنّون فی لنا» یعنی: یا علی! تو در بین ما مثل نون «لنا» می‌باشی (و منظورش این بود كه ما دو تا، قدّمان بلندتر از توست.)
حضرت علی علیه السلام در جواب فرمود: «لَوْ لَمْ أَكُنْ بَینَكُما لَكُنْتُما لا» اگر من در بین شما نبودم، شما «لا» می‌شدید و هیچ بودید. (3)
بس تجربه كردیم در این دیر مكافات
با دُرد كشان هر كه در افتاد بر افتاد
?امامزاده یعقوب
مردی درباره زندگی پیامبران صحبت می‌كرد. در ضمن صحبتهایش گفت: «حضرت امامزاده یعقوب را در مصر، بالای گلدسته، شغال خورد.‌»
یكی از مستمعین گفت: «حضرت آقا! آنكه می‌گویی، امامزاده نبود و پیغمبرزاده بود. یعقوب نبود و یوسف بود. در مصر نبود و در كنعان بود.
بالای گلدسته نبود و ته چاه بود. شغال نبود و گرگ بود؛ و اصلاً خوردنی در كار نبود و قضیه دروغ بود.‌»
?منابع،
1. لطائف الطوائف، ص90.
2. مردان علم در میدان عمل، ج3، ص364.
3. لطائف الطوائف، ص 25.
?الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم